Kot syberyjski leśny to najbardziej charakterystyczne zwierzę, które żyje w rosyjskich lasach. Ten typ kota został po raz pierwszy opisany przez Harrisona Wier w 1871 roku. Wier uznał tego wyjątkowego kota za landrace’ową odmianę kota domowego. Landrace to adaptacja do konkretnego środowiska lokalnego, która różni się od swojego domowego kuzyna. Chociaż ten typ kota może być trudny do zidentyfikowania, jego ogólny wygląd jest podobny do kota domowego.
Ten artykuł jest efektem naszych wspólnych wysiłków z york-fitness.pl
Siedlisko
Jak wskazuje ich nazwa, koty syberyjskie żyją w lasach. Są czułe i oddane, chętnie spędzają czas z ludźmi lub innymi zwierzętami domowymi. Nie są przesadnie nieśmiałe i nie przeszkadzają im głośne dźwięki. Ich ciekawska natura sprawia, że są świetnym wyborem dla rodzin, które chcą mieć towarzysza rozumiejącego ich potrzeby. Ten typ kota jest też bardzo inteligentny i lubi codzienne czynności.
Jak wskazuje ich nazwa, koty syberyjskie żyją w lasach Rosji. Mają grubą sierść, która chroni je przed zimnem i innymi trudnymi warunkami. Ich sierść gęstnieje podczas chłodniejszych miesięcy, a one nie boją się wody. Ponieważ urodziły się i wychowały w lasach, są przyzwyczajone do życia w zimnie, a czasem w deszczu. Chociaż kot syberyjski nie boi się szczególnie ludzi, jest znany z tego, że potrafi skakać wysoko w powietrze i ma zamiłowanie do odkrywania i badania.
Obecnie siedlisko kota syberyjskiego jest zagrożone przez działalność człowieka, w tym wyrąb lasów i ich niszczenie. Szacuje się, że na wolności pozostało około 400 tygrysów syberyjskich. Niszczenie lasów jest główną przyczyną zmniejszania się liczebności tego zagrożonego gatunku. Słaba polityka regulacyjna tego kraju i intensywne pozyskiwanie drewna doprowadziły do powszechnego niszczenia lasów. Jeśli więc kiedykolwiek chciałeś zobaczyć tygrysa syberyjskiego, teraz jest czas, by wybrać się do Rosji.
Wygląd
Kot syberyjski jest znany ze swojej luksusowej sierści. U tej rasy występują trzy rodzaje sierści: podszerstek, włos puchowy i warstwa ochronna. Sierść szydlasta jest grubsza niż wargowa i służy do izolacji. Sierść stróżująca jest najdłuższa z tych trzech rodzajów sierści i stanowi warstwę zewnętrzną. Syberyjczyk jest krępy i dobrze umięśniony, ma dużą, okrągłą głowę i zaokrąglony pyszczek.
Ta rasa kotów jest obecna w Rosji od tysięcy lat. Zwierzęta te słyną ze swojego długiego futra i były bardzo cenione przez ludzi. Były też bardzo uzdolnione w polowaniu, szczególnie na myszy i szczury. Potrafiły przetrwać w surowych warunkach i są dobrze przystosowane do klimatu subarktycznego. Kot syberyjski jest rzadki w innych regionach, ale powszechnie występuje we wschodniej Europie. W porównaniu z innymi regionami, hodowla i reintrodukcja tego rzadkiego kota jest bardziej przystępna w Europie Wschodniej.
Kot syberyjski jest znany ze swojej grubej sierści, która chroni go przed zimnem i ekstremalnymi temperaturami. Ich sierść gęstnieje podczas mroźnych zimowych miesięcy, więc nie muszą polegać na cieple człowieka, by się ogrzać. Bardzo lubią też wodę i mogą ją pić. W przeciwieństwie do innych kotów, potrafią utrzymać równowagę na wąskich przedmiotach, takich jak meble czy schody. Często szukają najwyższych części domu na swoje legowisko.
Zdrowie
Zdrowa dieta jest niezbędna dla kota syberyjskiego, zwłaszcza jeśli masz kota mieszkającego w lesie. Rasa syberyjska występuje w różnych kolorach sierści, z wyjątkiem czekoladowego i fioletowego. Oczy syberyjczyka są bursztynowe, zielone lub niebieskie. Ich wyraziste oczy są pierwszą oznaką zdrowego syberyjczyka. Poza tymi cechami, sierść kota syberyjskiego wymaga cotygodniowej pielęgnacji.
Zdrowy kot syberyjski żyje w lasach Syberii, gdzie panuje subarktyczny klimat, a szczyty pokryte są śniegiem. Długa sierść pomaga utrzymać ciepło i zdrowie, a syberyjczyk jest figlarny i czuły w stosunku do swojej rodziny. Nie mają dużych wymagań ruchowych i są tak samo zadowolone z tego, że mogą się przytulać do swoich właścicieli, jak i z tego, że są w ich pobliżu.
Kot syberyjski powinien być otoczony przez kociego towarzysza – najlepiej dwóch! Syberyjczyki to gatunek towarzyski i dobrze się czują, gdy w pobliżu jest ich koci towarzysz. Jak większość kotów, syberyjczyk jest śmiałkiem, więc upewnij się, że jesteś w stanie uchronić go przed potencjalnymi niebezpieczeństwami. Koty syberyjskie mogą być dość figlarne i lubią bawić się zabawkami z piór, więc zapewnij im rozrywkę w postaci kociego drzewka lub wysokiej na sufit wieży dla kota.
Opieka
Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się nad adopcją dzikiego kota, możesz być zaskoczony, że opieka nad nim jest bardzo prosta. Syberyjczyki są zwierzętami społecznymi i lubią towarzystwo innych zwierząt. Pomimo swojej nieśmiałej natury, są bardzo łagodne i kochające, a nawet możesz je spotkać przytulające się do Twoich dzieci. Ponieważ lubią walczyć o jedzenie i zabawki, nie są kotami, które chcesz trzymać zamknięte w klatce. Jeśli jednak szukasz towarzysza, który zapewni ci rozrywkę i będzie aktywny, powinieneś rozważyć jego przygarnięcie.
Opieka nad dzikim kotem nie jest trudna, a naturalnie tłusta sierść kota syberyjskiego oznacza, że będzie on wymagał minimalnej pielęgnacji. Podczas gdy większość kotów ma bardzo krótką sierść, długa sierść kota syberyjskiego to zupełnie inna historia. Jeśli szukasz “idealnego zwierzaka”, upewnij się, że będziesz w stanie sprostać potrzebom swojego nowego kociego przyjaciela.
Ponieważ koty syberyjskie żyją w lasach, być może będziesz musiał poświęcić trochę czasu na ich pielęgnację. Nie martw się jednak, bo są one bardzo przyjazne i nie przeszkadzają swoim właścicielom. I choć generalnie są dobrymi zwierzętami domowymi, mogą być bardzo zaborcze i agresywne. Nawet jeśli nie możesz zajmować się dzikim kotem przez cały czas, możesz go nauczyć aportowania.
Przodkowie
Uważa się, że kot syberyjski pochodzi z lasów Syberii, gdzie żył przez tysiąc lat. Zimny klimat i srogie zimy skłoniły te koty do szukania schronienia w lasach, gdzie ich ostre umiejętności łowieckie pomogły im utrzymać gryzonie i myszy na dystans. Ta adaptacja rozprzestrzeniła się w końcu na cały region Syberii, a z różnych miejsc wyewoluowało wiele różnych odmian kotów syberyjskich.
Syberyjczyk jest półdługowłosym, długowłosym kotem o gęstym, półdługim futrze, okrągłym, puszystym ogonie i zielonych, skośnych do wewnątrz oczach. Przypominają kota Maine Coon i norweskiego kota leśnego, a na uszach mają “bobasie” kępki. Ten pół-domowy kot uwielbia ruch na świeżym powietrzu i potrzebuje regularnych spacerów po lesie.
Kot norweski leśny, zwany też “Wegie”, ma podwójną warstwę wodoodpornego futra i uważa się, że jest hybrydą kota syberyjskiego i tureckiego kota długowłosego. Do 1000 roku p.n.e. w Norwegii pojawiła się udomowiona wersja kota syberyjskiego. Uważa się, że przodkowie Wegi byli wykorzystywani jako łapacze myszy na statkach wikingów.
Charakterystyka opieki
Chociaż kot syberyjski uwielbia towarzystwo, nie jest przylepny. Zazwyczaj czekają przy drzwiach na swoich właścicieli, a jeśli czują, że są zaniedbywane, mogą miauczeć. Kot syberyjski jest również przyjazny w stosunku do gości i często wskakuje na kolana swoich właścicieli. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o cechach pielęgnacyjnych kotów syberyjskich, czytaj dalej.
Syberyjczyk to jedna z najstarszych ras kotów, która dopiero w ubiegłym wieku trafiła do zachodniego świata. Ze względu na swoje naturalne przystosowanie do niskich temperatur, syberyjczyk był znany dużo wcześniej. Kot syberyjski jest towarzyski i często szybko przywiązuje się do swojego właściciela. Jego figlarna natura i ciekawska osobowość sprawiają, że jest doskonałym zwierzakiem dla rodzin z małymi dziećmi i dużymi psami.
Pomimo swoich dużych rozmiarów, syberyjczyk jest hipoalergiczny. Zrzucają sierść dwa razy do roku, raz w zimie i raz w lecie. Jednak ten hipoalergiczny kot nie jest odpowiedni dla alergików każdej osoby. Z tego powodu ważne jest, byś uważnie obserwował swojego kota syberyjskiego. Musisz też sprawdzać, czy nie ma on żadnych problemów zdrowotnych i w razie potrzeby szukać pomocy weterynaryjnej.
Wymagania dotyczące opieki
Kot syberyjski jest niesamowicie inteligentnym kotem, do tego stopnia, że określa się go mianem narodowego zwierzęcia Rosji. Te niesamowicie wytrzymałe stworzenia były pierwotnie znane jako koty leśne z Syberii, ale ich status jako rasy kota domowego pojawił się stosunkowo niedawno. Uważa się, że rasa kotów syberyjskich wywodzi się od gatunku rodzimego rosyjskiego kota leśnego. Początki rasy syberyjskiej sięgają XIII wieku i uważa się, że jest ona dalekim krewnym wszystkich ras długowłosych.
Chociaż koty te nie są natarczywe, lubią towarzystwo. Idealnie byłoby, gdybyś rozważył adopcję dwóch syberyjczyków, z którymi mógłbyś dzielić dom. Koci towarzysz to zawsze dobry pomysł, a syberyjczyk będzie się dobrze rozwijał, jeśli będziesz miał w domu jeszcze jednego kota. Są żądne przygód i aktywne, dlatego powinny być chronione przed potencjalnymi zagrożeniami. Drzewka dla kotów o wysokości sufitu są doskonałym źródłem rozrywki dla syberyjczyka.
Pomimo swojej zadziornej natury, koty syberyjskie wymagają regularnej pielęgnacji. Powinieneś sprawdzać stan ich uszu i regularnie czyścić je chusteczkami bezpiecznymi dla zwierząt. Sierść kota syberyjskiego może być bardzo długa i gęsta, dlatego powinieneś regularnie szczotkować ją miękkim grzebieniem, aby uniknąć nadmiernego zmatowienia. Koty syberyjskie potrzebują średnio 350-400 kcal dziennie, aby utrzymać zdrową wagę, więc zapewnij im dużo ruchu. Pomoże to zapobiec chorobom związanym ze stresem.
Podobne Wpisy:
