Koty od wieków kojarzone są ze śmiercią, a sposób ich postrzegania różni się w zależności od kultury. W kulturach zachodnich koty kojarzą się z pechem, chorobami i czarownicami. Dziś wiemy, że koty mają podwyższone umiejętności przetwarzania informacji podprogowych, które w skrócie można opisać, jako zaawansowaną intuicję.
Ponad przeciętny wzrok i węch
We współczesnym świecie istnieją mocne dowody na to, że koty wyczuwają zarówno swoją śmierć, jak i śmierć ludzi. Ich wzrok i węch są bardziej wyostrzone niż nasze. Koty komunikują się ze sobą głównie za pomocą mowy ciała, dlatego ich zmysły muszą być dostosowane do zmian biologicznych i behawioralnych, jakie zachodzą w ich otoczeniu. Zmysł kotów obejmuje wykrywanie niedyspozycji lub zmian temperatury ciała i zapachu wydzielanego przez osłabiony organizm. Co prawda nie ma naukowych dowodów, że istnieje specyficzny zapach ludzi nieuleczalnie chorych, ale wielu ekspertów w sprawach kotów uznaje, że zdolność kotów do wyczuwania zbliżającej się śmierci i zachowanie kota przed śmiercią i zbliżająca się żałobą, jest najprawdopodobniej wynikiem specyficznego zapachu emitowanego przez ludzi na granicy śmierci.
Zachowanie kota przed śmiercią
Znanym przykładem kota wyczuwającego nadchodząca śmierć jest kot z Rhode Island o imieniu Oscar mieszkający w domu opieki. Oscar zasłynął z przewidywania śmierci pacjenta, co objawiało się tym, iż wchodził na łóżko pensjonariusza i pozostawał z nim, aż do śmierci. Zachowanie Oscara alarmowało personel o umierającym pacjencie. Skąd Oskar „wie”, kiedy pacjent umiera, wciąż pozostaje tajemnicą. Na bazi obserwacji zbudowano dwie teorie. Po pierwsze, Oscar może wyczuwać substancje chemiczne wydalane przez umierające ciało, których ludzie nie są w stanie wykryć. Druga teoria mówi, że Oscar naśladuje zachowanie personelu szpitalnego. Kiedy personel przewiduje czyjeś odejście częściej przebywa z chorym. Podobnie zachowywał się Oskar. Zachowanie kota przed śmiercią odgrywało dużą rolę terapeutyczną, odwracając niejako uwagę zrozpaczonej rodziny od nadchodzącej żałoby.
Czy kot przechodzi żałobę po starcie człowieka?
Niewiele uwagi poświęca się tematowi niejako żałoby u kotów po stracie opiekuna, głównie dlatego, że są one często postrzegane jako niezależne zwierzęta, które zachowują znaczną część swojej „dzikiej” natury. Koty jednak wykazują zmiany behawioralne po stracie człowieka i czasami zmiany te mogą być trudne do zrozumienia dla kolejnych opiekunów. Nawet koty, które rzadko okazują wylewność w relacjach z opiekunem mogą opłakiwać utratę swojego opiekuna. Zapewne nigdy nie dowiemy się, czy kot rozumie śmierć, z pewnością wie bądź czuje, że w domu coś się zmieniło.
Czy koty mogą być wsparciem człowieka w czasie żałoby?
Niezależnie od tego, jak mocno przeżywasz smutek po utracie bliskiej osoby, koty znają sposób na poprawę zdrowia psychicznego, pocieszenia i w efekcie wsparcia. Kot może złagodzić stres, uspokoić uczucie niepokoju i poprawić ogólne samopoczucie, oferując pozytywną relację i towarzystwo. Kot wyczuwa ludzkie emocje i chwili zadumy, smutku wiernie towarzyszy podnosząc na duchu. Żałoba rządzi się własnymi prawami i niejako swoim protokołem. Przeżycie jej wymaga czasu i jest złożonym procesem po utracie bliskiej osoby. Kot jest wiernym towarzyszem ludzkich niedoli i jest tak pomimo powszechnie panującego przekonania, że kot jest hedonistą. Kot dzieli z człowiekiem emocje i z natury tłumi te negatywne.
Podsumowanie
Ludzki i koci świat przenikają się od wieków w różnych płaszczyznach. Zarówno w życiu, jak i śmierci. Kot z całą pewnością wykazuje się ogromnym instynktem pierwotnym i cechami fizycznymi takimi, jak węch i to pozwala mu na reakcje podprogowe, które mogą być przez ludzi odczytywane jako wyczuwanie śmierci. Kot cierpi po stracie swojego człowieka i odwrotnie człowiek po stracie zwierzęcia również. dzięki tym cechom kot i człowiek są w stanie wspierać się w czasie żałoby.
Podobne Wpisy:
